Bedankt, maar nee bedankt! We hebben besloten een overnamebod van Ola af te slaan. Je leest er meer over in het volgende artikel:
Het is druk in het hoofdkantoor van Ola Nederland op dinsdagochtend, 30 maart. Medewerkers ijsberen tussen de bureaus door, papieren worden razendsnel ondertekend, en het koffieapparaat draait overuren.
“Het was absolute gekte,” vertelt een van de Ola-managers, Hendrik de Jong, later op de dag als de heisa grotendeels achter de rug is. “En ik ben er nog steeds stomverbaasd over, laat staan dat ik er iets van begrijp. Maar lef hebben ze wel, dat moet je ze nageven.”
Waar De Jong het over heeft? De poging tot een overname van het kleine ijsmerk Rupert on a Stick. Maar wat voor merk is dat dan, en waarom wil Ola het zo graag overnemen?
“Rupert is origineel en vrolijk. Daar houden we van, zo simpel is het,” antwoordt De Jong. “Heerlijk yoghurtijs op een stokje, zo noemen ze het. En die yoghurt komt dus van een stuk of vijfentwintig koeien in één weide in Friesland, hè? Daar kwam ik gistermiddag pas achter in een briefing. Geniaal. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat we er niet op zijn gekomen.”
De bewondering voor de eigenheid van het kleine merk blijkt niet alleen uit De Jongs woorden, maar ook zijn houding. Zijn ogen lichten bijna op terwijl hij over de “Ruperts” vertelt. Dit maakt de teleurstelling bij Ola echter alleen maar groter.
“Natuurlijk is dit zuur,” baalt De Jong, “We waren al een tijdje met deze overname bezig en we dachten dat we een ijzersterk bod op tafel hadden gelegd. Dan baal je er ontzettend van als de andere partij niet akkoord gaat.”
Maar waaróm ging Rupert on a Stick niet akkoord? Op papier lijkt het afslaan van zo’n ogenschijnlijk gigantische kans vanuit het perspectief van het kleine ijsmerk een enigszins vreemde zet.
“Daar komen een heleboel overwegingen bij kijken,” lacht Richard Zwarts, een van de oprichters van het kleine ijsmerk. “Dat begrijp je vast. Maar wat ik zelf een mooie manier vind om het samen te vatten, is dat Rupert (de afgekorte naam die Zwarts gebruikt) een vrolijke knakker is, maar ook eigenzinnig. We doen alles om zo dicht mogelijk bij onze identiteit te blijven, en we denken niet dat die bij Ola past.”
Bij Rupert on a Stick volgen ze hun hart dus, zoveel is duidelijk.
“Dat is dus precies waar ik het over heb, je hart volgen,” zegt Zwarts. “Dat is wat Rupert doet. En dat is waarom we hebben besloten niet met Ola in zee te gaan. Dus, Ola: bedankt, maar nee bedankt!”
